Inspiracją dla sformułowania tematyki niniejszego numeru „Refleksji” była, między innymi, działalność Moniki Zatorskiej, dyrektorki Szkoły Podstawowej im. Marii Konopnickiej w Konarach. To placówka publiczna, funkcjonująca na takich samych zasadach, jak każda przeciętna szkoła w Polsce. Przy czym to także miejsce niezwykłe, w którym program nauczania realizowany jest metodami autorskimi i opiera się na teorii „inteligencji wielorakich” Howarda Gardnera.
Monika Zatorska – pedagog i nauczycielka z wieloletnim doświadczeniem – wykorzystała twórczo badania amerykańskiego psychologa i zaadaptowała ich wyniki do praktyki szkolnej. Według Gardnera każdy człowiek zostaje „wyposażony” w kilka rodzajów inteligencji: logiczno-matematyczną, językową, przyrodniczą, muzyczną, przestrzenną, cielesno-kinestetyczną, interpersonalną i intrapersonalną. Rozpoznawanie, ukierunkowanie i rozwijanie inteligencji z tych obszarów stanowi podstawę działalności edukacyjnej, a szkoła Gardnerowska przygotowuje do tak zakreślonych zadań wszystkie osoby, które są zaangażowane w nauczanie: rodziców, nauczycieli, samych uczniów. Pomysł Zatorskiej na szkołę wynika zatem ze studiów nad pracami Gardnera i odnajduje w nich potrzebę holistycznego podejścia do nauczania.
Szkoła w Konarach ma świetne wyniki, zdobywa rozgłos dzięki swoim nietuzinkowym metodom, a równocześnie wpisuje się w wymagania systemu edukacji, w którym chyba coraz więcej przestrzeni potrzeba dla pedagogiki holistycznej – postrzegającej człowieka nie tylko jako element społecznej układanki, ale też jako układankę zespolonych ze sobą, a przy tym równoważnych elementów, które Gardner nazywa „inteligencjami”. Jak mówi w wywiadzie Monika Zatorska: „na człowieka musimy patrzeć całościowo”.
Urszula Pańka
dyrektorka Zachodniopomorskiego Centrum Doskonalenia Nauczycieli
